Parohija Folgita potiče iz 1311. god. Do 1924. je delovala kao parohija ruskog manastira, a kasnije kao podružnica američkog Crvenog krsta i brinula se o prognanicima iz Kalamarije, dok su je tokom okupacije (1944.) bombardovali bugarski okupatori. Sredinom decenije 1960. veliki požar je uništio zgradu, od koje su stale samo ruševine. 1999. odlukom opštinskog veća Mudanije zemljište je dato X Inspektoratu vizantijskih starina, kako bi bili izvršeni neophodni radovi rekonstrukcije da bi se tu smestio Centar vizantijske kulture Halkidikija „Justinianos“, kako ga je nazvala grupa arheologa koji su nadgledali radove.

U ovoj će se zgradi nalaziti Muzej Parohije. Projekat se finansira od strane Evropske Unije i nacionalnih fondova, a proračun iznosi 10 miliona evra.

Aristotle was born in Stageira in 384BC. His father was Nicomachus, personal physician to king Amyntas II of Macedon. His mother was Phaestis. His parents died when Aristotle was very young and Proxenos, a relative living in Atarnea, a city in Mysia, took him in his custody. When Aristotle turned 18, he left Stageira for Athens, where he studied in Plato’s Academy for 20 years, until, that is, the death of Plato in 347BC. Just prior to this Aristotle had founded a school at Assos in Troas, as a chapter of the Academy. It was then that he married Pythias from Atarneas. He stayed in Troas for three years and then crossed to the island of Lesvos, where he befriended Theophrastus, whom he later left as successor at the school of Athena. He stayed in Lesvos for two more years, namely until 343BC, when he was invited to Pella by king Philip II, to become the tutor to the king’s son, Alexander. Alexander’s education lasted for three years, until 340BC. Aristotle then retired to Stageira, where he married again, this time to Herpyllis, also from Stageira. He returned to Athens in 335BC and founded his own school, the Lyceum, later renamed to Peripatos. He directed this school for 12 years and it is in this interval that he composed all of his marvelous works. After the death of Alexander the Great, he was accused by his enemies for “irreverence” and took refuge in Halkida, where he had an estate, inheritance from his mother. It was in Halkida and at the age of 63 that he died, in 322BC. He was survived by his two children, Pythiada and Nicomachus. According to a posterior written tradition, a year after Aristotle’s death in Halkida, the people of Stageira officially moved and buried his remains in their city. It is reported that a majestic ceremony took place and a great shrine was founded at the philosopher’s tomb, while an annual festival, “Aristoteleia”, was established to honor the great man. There are present-day efforts for a revival of this great festival and the first artistic happenings took place in the summer of 1996 and were considered a great success.

Petralonska pećina je otprilike jedan kilometar udaljena od sela Petralona. Otvorena je za posetu od 1979. god. Svetskog glasa Dr. Aris Pulianos je u pećini otkrio tragove boravka pračoveka stare oko 700.000 godina, najstarijih predaka Evropljana koji su do sada pronađeni. 

Pećina je postala poznata po svojim paleontološkim i starim antropološkim nalascima još 1960., nakon što je u njoj stanovnik Petralone, H. Sarijanidis slučajno pronašao čuveni fosil ljudske lobanje. Značaj ovog nalaska i njegova jedinstvenost bili su poticaj za niz radova, unutar i izvan pećine. Godine 1968. i tokom perioda 1974.-1988. u pećini je vršio iskope antropolog Aris Pulianos. U materijalima Pulianosa objavljenim o pećini govori se alatima od kamena i od kostiju, međutim provizoran karakter ovih materijala ne daje nam jasnu sliku. Nalasci su svakako veoma značajni i čine prve dokaze o stanovanju na grčkom geografskom prostoru. 

Sa antropološkog gledišta, okamenjena lobanja je nalazak od izuzetnog značaja, međutim stručnjaci se nisu usaglasili oko hronologije niti oko vrednovanja istog. Glavni aspekti se značajno razlikuju, tako da se smatra da lobanja pripada čoveku koji žive pre otprilike 700.000 godina po jednom, odnosno pre otprilike 200.000 godina po drugom.

Antička Stagira, rodno mesto Aristotela, najvećeg antičkog filozofa, učitelja Aleksandra Velikog, nalazi se otprilike 500 m jugozapadno od današnjeg sela Olimpijada, na malom brdovitom poluostrvu, koje se naziva Liotopi. Osnovali su je kolonisti sa ostrva Andros oko 655. godine pre n.e. na istočnom planinskom vrhu Halkidikija, dok su nešto kasnije stigli i kolonisti iz Halkide. U antičkim izvorima se tačno navodi mesto grada: smeštaju Stagiru južno od Akantosa na priobalnoj lokaciji i dodaju postojanje jednog malog ostrva Kapros = vepar (isti se naziv daje i luci grada, a mnoge kovanice iz ovoga grada su nosile simbol vepra) preko puta grada. Po predanju, stanovnici Stagire su preneli i u svom gradu sahranili Aristotelove kosti, te u njegovu časti osnovali veliko slavlje „Aristotelia“. 

Nakon Persijskih ratova, Stagira učestvuju u I atinskom vojnom savezu dajući u zajedničku kasu, relativno mali porez. Međutim, tokom Peloponeskog rata, grad se odvojio od Atinjana i 424. godine pre n.e. ratovao na strani saveza Sparte i predao se njenom vojskovođi Brasidi. Ovaj stav je razbesneo Atinjane koji su poslali Kleonasa da vrati Stagiru u sferu atinskog uticaja. Međutim, njeni su se stanovnici uspešno odbranili od Kleonasa i grad je zadržao svoju autonomiju. 

Kasnije je Stagira uključena u „Zajednicu Halkidiki“ savez gradova Halkidikija sa Olintom kao prestonicom. U Olintskom ratu (349 pre n.e.) Stagiru je opsedao Filip II i uništio je, ali ju je isti ponovo izgradio kao rodno mesto Aristotela (Herodot 7,115. Tutikid 4,88,2. Stravonas 7,331. Plutarh, Aleksandar 7,3). I pored izgradnje grada, prethodna katastrofa je obeležila početak njenog pada, grad je počeo da se polako raspada.

Po mitologiji, Toroni je bila žena Proteja, Posejdonovog sina. Tragovi praistorijskog naselja iz III milenijuma pre n.e. i mnogo ostataka antičkih, staro hrišćanskih i vizantijskih hramova, tvrđava i dr. svedoče o tome da je oblast bila stalno naseljena od novog kamenog doba.

Antičku Toroni su osnovali kolonisti sa Halkide u VIII veku pre n.e., U V veku pre n.e. je bila jedan od najznačajnijih gradova na Halkidikiju. Imala je svoj novac i bila je članica Atinskog saveza. Tukidid piše da ju je 423. pre n.e. okupirao spartanski vojskovođa Brasida. Godine 348. pre n.e. grad je uključen u državu Filipa II. Godine 168. pre n.e. zauzeli su ga Rimljani i grad je počeo da gubi na snazi. U periodu Vizantije područje je bilo parohija svetogorskih manastira. Jake zidine i ostale građevine su uništene u XIX veku, kada su Turci koristili granitne blokove, od kojeg su bili izgrađene kako bi njime obložili glavne ulice u Konstantinopolju i Solunu. Po novijim rezultatima arheoloških iskapanja, primećeno je da je prostor stalno naseljen od kraja novog kamenog doba do turske vladavine. Pronađeni su arhitektonski ostaci, ali su vrlo raspršeni, jer su uništeni usled stalnog korišćenja tog prostora. Arheolozi su poseban značaj dali groblju naselja iz gvozdenog doba, za koje se smatra da je trajalo od kraja II veka do sredine IX veka. Na tom je groblju iskopano 134 grobnica, od kojih je 118 sadržavalo rezultate kremiranja, a 16 običnih pokopa. Na svetlost dana je izašlo 500 posuda, koje su bile upotrebljene ili kao urne ili kao posude za nakit i osobne predmet mrtvih.

Folklore Museum Akti Elias 

Nikiti Hotel ATHENA PALLAS 

P.C. 63088 

ΤEL.: 23750 81410

Folklore Museum N. Triglia 

N. Triglia 

P.C. 63200 

ΤEL.: 23730 51205 

Folklore Museum Afytos 

Áfitos 

P.C. 63077 

ΤEL.: 23740 91239 

Folklore Museum Arnaia 

Arnea 

P.C. 63074 

ΤEL.: 23720 22323 

Folklore Museum Polygyros 

Polygyros House Karaganis 

P.C. 63100 

ΤEL.: 23710 22619